اسلام آباد (کوبها نیوز)- آصف درانی، نماینده ویژه پاکستان در امور افغانستان، مدعی شد که اسلام آباد شواهدی دارد که نشان می دهد تحریک طالبان پاکستان (TTP) از طریق واسطه های افغان از هند کمک های مالی دریافت می کند.
درانی خطاب به شرکت کنندگان در نشستی که توسط موسسه مطالعات صلح و امنیت پاکستان (PIPS) در مورد “صلح و آشتی افغانستان: منافع و گزینه های سیاست پاکستان” ترتیب داده شده بود، تخمین زد که پنج هزار تا شش هزار ستیزه جوی تحریک طالبان پاکستان به افغانستان پناهنده شده اند که تعداد مجموعی ان ها به شمول خانواده های شان به ۷۰ هزار تن می رسد.
درانی اظهار داشت که مذاکرات صلح پاکستان با تحریک طالبان پاکستان قبلاً با شکست مواجه شده بود زیرا این گروه شبه نظامی تمایلی به تسلیم شدن یا تعهد به قانون اساسی پاکستان نداشت. وی خاطرنشان کرد که آشکار است که حلقات دیگری معاش آنها را تامین می کند، زیرا دولت موقت افغانستان نمی تواند مخارج روزانه این گروه بزرگ را تامین کند.
علاوه بر این، او گفت که تحریک طالبان پاکستان از مواجهه با عواقب قانونی برای جنایات سنگین خود، از جمله حمله به مکتب ارتش (APS) در پشاور خودداری کرده است.
درانی تاکید کرد: “پاکستان در جریان مذاکرات از دولت موقت کابل خواست تا تسلیم، خلع سلاح و بازداشت رهبران تحریک طالبان پاکستان را تضمین کند و تحریک طالبان پاکستان را به عنوان “خط سرخ” برای پاکستان طبقه بندی کند.”
از سال ۲۰۱۴، پاکستان در مراحل مختلف مذاکرات صلح با تحریک طالبان پاکستان را آغاز کرده است. با این حال، تحریک طالبان پاکستان ادعا می کند که اسلام آباد از این مذاکرات برای نفوذ و ایجاد اختلاف بین آنها سوء استفاده می کند.
در مورد مسئله عبور از خط دیورند، نماینده پاکستان از اجرای یک سیستم سند یکپارچه در تمام گذرگاه های خط فرضی دیورند با افغانستان حمایت کرد.
این سمپوزیم همچنین زمینه ای را برای شخصیت های برجسته سیاسی و تحلیلگران دیگر نیز فراهم کرد تا بینش هایی را در مورد سیاست گسترده تر پاکستان در افغانستان و پیامدهای آن برای ثبات منطقه ای ارائه دهند.
افراسیاب ختک، تحلیلگر سیاسی و سناتور سابق پاکستان از اسلام آباد خواست تا سیاست خود در قبال افغانستان را مورد ارزیابی مجدد قرار دهد. او بسیاری از چالش های داخلی این کشور را به رویکرد تاریخی خود در قبال افغانستان نسبت داد.
ادعاهای درانی در حالی است که طالبان پاکستانی ارتش و نهادهای امنیتی پاکستان را به اشغال مناطق قبایلی متهم می کنند و تاکید دارند که هدف جنگ آنها اجرای قوانین شریعت اسلامی بدون اتکا به کمک های خارجی است.